salam to all readers, actually tade readers pon coz blog nie cume tok luahan perasan yg sedang berkecamuk nie :(
selalunye kite bergembire di pagi raye kan ? hmm,, tapi tidak pade saye dan kelurge saye. . banyak masalh yang telah timbul selepas kehadiran orang baru dalam hidup kami..!
saye bagaikan orang asing di rumah sendiri!
tade sape yang bole saye luahkan perasaan yang terbuku di haty ini..
masakan saya nak cerite kt kakak2 saye ? pasti akan membuat mereka terase.. hmm.. percaye la wahai kakak2 tersayang saye..
walaupon kite berlainan bape, tapi saye tak pernah beranggapan kamu semua kakak2 tiri saye.. saye sangat sedey apabila kamu semua menyalahkan ibu kite dalam pertelingkahan nie..
setiap yang berlaku ade hikmahnye kak, jangan la kite sebagai anak menunding jari tnpe menyelidik punce kejadian tersebut..
sebagai sorang ibu, perasaan cemburu akan timbul apabila kasih sayang yang anak2 curahkan selama ini sudah berkurangan.. kalau saye sebagai ibu pon, pasti saye akn melakukan perkare yang same. . percaye lah, ibu kite sayangkan kite same rate, tiade perbandingan..
kak, saye amat terase apabile akk smue membezekan bape kite. .
walaupon saye taw, saye tade hak untuk bersuare kerana saye seorang adik, tetapi, saye tidak sanggup melihat akk2 saye mengutuk ayah saye,, sedangkan saye menganggap ayah akk sbgai ayah saye sendiri.. saye sayang kan akk2 dan abang saye. . dalam hal nie, kite sebenarnye bole bawak berbincang, bukan bertelagah d hari mulie nie. . sebagai seorang ayah yang baik, dye takan membiarkan anak2nye meninggikan suare kepada ibu kandungnye sendiri kak.. sedar lah ape yg akk buat salah..
pulang lah dan minta maaf la kepada ibu, sesungguhnye syurge kite terletak di bawah tapak kaki seorang ibu yang mendidik kite n menjaga kite sedari kte kecil kak,
ayah n abah tidak pernah mendidik kite kak, memberi kasih sayang secukupnye kepade kite, alangkah kejam nye apabile kite memperlakukan ibu kite sebergini,
sesungguhnye ibu kite tidak layak menerime ape yang telah kite lakukan nie kak..
pulang lah kak, minta ampun pada orang tue yang mendidik kite seorang diri nie kak, sesungguhnye kite perlu menyanyangi ibu kite 3 kali gande daripade ayah kite kak.. saye sayangkan keluarge saye, saye mau ia menjadi seperti sedie kale yang penuh dengan kasih sayang, senyuman, gelak ketawe, kegembiraan, gurau sende.. bukan tangisan dan kemarahan yang membara.. saya amat merindui saat2 itu..
saye mahukannye kak..
p/s: sayang, pulanglah, saye tade tempat nak mengadu.. hnye awk yg bole paham perasaa saye skunk nie.. pulang lah awk, saye nk menangis, tapi saye tak nak mak saye tahu kesedihan yang saye alami, saye nak kegembiraan seperti dulu awk, saye nak rasa diri nie dihargai, saye nak di sayangi tnpe mengire siape bape kite, saye nak hidup saye di penuhi kasih sayang, saye nak rase kasih sayang ayah macam kakak2 saye rase saat nie, saye nak abah bagi saye kasih sayang walaupon saye tau ia xkan berlaku, saye nak rase pelukan hangat seorang abah, saye nak rase semua tu awk, awk bole bagi kat saye tak ? saye teringin awkk,.. dalam hidup nie, saye rase macam saye kesorangan, walaupun awk nampak saye tersenyum, ketawe, tapi dalam aty saye, saye mempunyai keinginan yang tak mungkin dapat saye kecapi..
tapi saye masih bersyukur kerane mempunyai ibu yang sayangkan saye, kakak yang masih mengambil berat pasal saye, beri ape yg saye inginkan.. tapi selepas nie saye harus berdikari. . supaye tidak menyusahkan kakak saye lagi.. maafkan saye kak.. saye sayangkan semua abang, akak2 dan adik saye.. hanye anda dalam hidup saye.. :( awkk, awk cepat balik yee ? saye rindukan nasihat awk.. :( kalau awk denga rintihan saye nie, saye mungkin da tak sekuat dulu tok hadapi dugaan yang pedih nie awk.. :(